Ford arabalar ya da VW minibüsler ile yapılan yolculuklar. Arabalar da beş kişi, ön ve koltuk altları yiyecekler ile doldurulmuş, bagaj en son noktasına kadar ısmarlanan hediyelik eşyalar ile dolu. Yetmez, bir de arabaların üstüne atılan bavullar. Sıkı sıkıya renkli çamaşır ipleri ile sarılmış valizler ve karton paketler.
Yol uzun, bir an önce varmak için çıkılır dı yola, elbette konvoyla. Almanya`dan Türkiye`ye. Komşular hep birlikte yollarda, akraba ziyaretine.
Geri dönüşün gittikçe uzadıĝı ve kalıcılaşmaya evrilen süreçde deĝişmeye başladı tatil anlayışımız. 80`li yılların ortasında akraba ziyaretleri ve artık çoluk çocuk yavaş yavaş aynı zamanda otellerde deniz tatili de başlar oldu.
90`lı yıllardan itibaren ise artık çoĝunlukla deniz tatilleri ve ayrıca akraba ziyaretleri yapılır oldu.
İyi de oldu aslında. Genellikle geldiĝimiz şehri ya da bölgeyi tanınıyarak tüm Türkiye`yi tanıyormuşuz gibi bir sonuç çıkartırdık. Tatil anlayışımızın deĝişmesi ile birlikle aslında bunun hiç de öyle olmadıĝının farkında vardık. Kültürel anlamda ne kadar zengin bir ülkeden geldiĝimizi ve alternatif tatil olanaklarının ne kadar fazla olduĝunu gördük.
Aile ziyareti, deniz tatili, kültürel geziler derken sportif tatil dallarının da oldukca fazla olduĝunu fark ettik.
Alternatif arayışlarımız içinde denediĝimiz daĝ tırmanışı sekiz kişilik grubumuz için bu anlamda önemliydi.
Fethiyeoutdoor eşliĝinde gerçekleştirdiĝimiz üç günlük toplam 52 km yürüyüş parkuru her anlamda önemli bir deneyimdi bizim için.
Likya yolunun bir bölümü olan Ovacık-Faralya-Kabak Koyu-Alınca Fethiyeoutdoor tarafından orta zor parkur olarak belirlenmiş.
Hava şartları bizden yana diyor rehberimiz Mustafa Hoca. Çok iyi hazırlanmış ve planlanmış bir şekilde daĝlara doĝru yürüyoruz, yürüyoruz demek tam olarak doĝru deĝil aslında, sürekli çıkıyoruz.Doĝanın güzelliĝi hepimizi cezbediyor resmen. Daĝ kekiĝi topladık epeyce. Ada çayı topladık içmek için. Sandal aĝacı gördüm ilk defa.
Makiler çizdikçe bacaklarımızı coĝrafya öĝretmenim geliyor aklıma. Gülüyorum daĝın başında kendi kendime. Akdeniz bitki örtüsü makiler de ne yamanmış böyle.
Yukarılara çıktıkça tek başına yürüyen bir ingiliz kadın yürüyüşçü ile karşılaşıyoruz. Sırt çantası da oldukça aĝıra benziyor. Rus bir genç çift arkamızdan hızlı bir tempo ile bizi geçerek gidiyorlar.
Rehberimiz, biraz da hüzünlü bir şekilde, “gördüĝünüz gibi gelenlerin büyük bir bölümü yabancı daĝcılar“ diyor.
850 metredeki keçi kampına ulaştıĝımızda hepimiz yorgun ama bir o kadar da mutluyuz. Zirveye ulaşmanın verdiĝi mutlulukla Rehberimize teşekkür ederek bir grup resmi ile bu anı yakalıyoruz. Denemek isteyenlere şiddetle öneririz. Likya yolunu keşfedin, kendi sınırlarınız zorlayın. İyi gelecektir.
www.fethiyeoutdoor.com adresini tıklayın, gerisi gelecektir.