İlk yarı Karagümrük sahaya iyi yayılan, disiplinli oynaya bir takım görüntüsü sergiledi.
Savunmadan ileri çıkışları hızlı ve koordineliydi. 20. dakikada duran toptan yedikleri gole kadar da rakibine göre daha üstün bir futbol oynadılar.
Fenerbahçe’nin yıldız futbolcusu Mesut Özil henüz tam hazır olmadığından ceza sahası etrafındaki yavaş pas trafiğine derman olamadı. Buna gole yakın futbolcuların da hareketli olmayışlarınıda bir neden olarak değerlendirebiliriz.
Bir diğer neden ise son bir haftada 3 maç oynamaları bunlardan biri 120 dakika süren kupa maçıydı dolayısıyla. Yorgunluktan oyundan düşmeleri anlaşılabilir, ama tatmin etmeyen bir oyunu nasıl savunalım?
Sadece yorgunluk ve eksik futbolcular mı sorun?
Erol hoca elindeki bu geniş kadroyla daha agresif, gol yollarında üretken, hızlı oynayan bir takım oyunu oynatmalı.
Ligin en iyi futbolcuları bizde iddası taşıyorlarsa eksik futbolcumuz var mazereti kabul edilemez. 2. yarının neredeyse tamamında Karagümrük her alanda üstündü.
Fenerbahçe bir defa orta sahada pres yaparak top kazandı ve çabuk oynayarak ileri çıkan Karagümrük defansını eksik yakalayarak Valancia ile ikici golü attıktan sonra oyundan düştü bir daha toparlanamadı.
Golden sonra tamamen kontrolü eline alan Karagümrük, çabuk ve baskılı oyunuyla topu kaybettiğinde 2-3 futbolcuyla anında pres yaparak topu kaptığından dolayı Feneri kendi sahasına hapsetti. Eğer kaleci Altay’ın olağan kurtarışları olmasaydı Fenerbahçe için geçe hüsranla biterdi.
Ligimizi bilmeyen biri maçı seyretseydi, Karagümrükspor’u şampiyonluğa oynayan takımdır diye düşünürdü herhalde.
Fenerbahçe’ye bu galibiyet nefes aldırdı, moral oldu.
Erol Bulut’un asıl işi takım tam olduğunda başlar.